Penanda Wacana

Penanda wacana ialah rangkai kata yang digunakan untuk membentuk perenggan yang teratur.

Contoh:

jadi	kemudian	dengan
akhirnya	walau bagaimanapun	sebelum
oleh sebab itu	tambahan pula	lebih-lebih lagi
justeru	namun demikian	di samping itu

Jenis-jenis Ayat

Ayat Pasif

Ayat pasif ialah ayat yang menerangkan benda atau orang yang dikenakan  perbuatan ke atasnya. 

Dalam ayat pasif, objek diutamakan, mempunyai kata kerja berawalan “di-“ serta diikuti kata sendi nama “oleh” hanya digunakan pada pelakunya yang terdiri daripada kata ganti nama diri ketiga.

Subjek	Kata Kerja Pasif	Pelaku
Pokok itu	ditanam  oleh	Susan.
Kek itu	dibuat oleh	ibu.
Kerja itu	telah disiapkan oleh	-nya.

Dalam ayat pasif, imbuhan awalan “-di” tidak digunakan apabila pelakunya terdiri daripada kata ganti nama diri pertama dan kedua.  Pelakunya ditulis di depan kata kerja pasif.

Subjek	Pelaku	Kata Kerja Pasif
Pokok itu	saya	tanam.
Kek itu	kami	buat.
Kerja itu	telah kamu	siapkan.

Kata Bantu

Kata bantu ialah perkataan yang digunakan untuk menerangkan frasa kerja dalam ayat.  Kata bantu terbahagi kepada dua jenis, iaitu

Kata Bantu Aspek

Kata bantu aspek menimbulkan suasana perbezaan masa dari segi perbuatan itu sudah, sedang atau akan dilakukan.

sudah	pernah	sedang
telah	masih	akan
belum

Kata Bantu Ragam

Kata bantu ragam ialah perkataan yang menyatakan ragam perasaan tentang perbuatan yang dilakukan.

hendak	harus	dapat
mahu	boleh	mesti

Bandingan Semacam

Bandingan semacam merupakan bahasa kiasan yang menunjukkan keadaan atau sifat seseorang atau sesuatu benda secara perbandingan.  Tujuannya adalah untuk menjelaskan maksud percakapan.

Adil macam hakim	Kasar macam kulit biawak
Angkuh macam merak	Kesat macam pasir
Becok macam murai	Kuat macam Badang
Berani macam harimau	Laju macam kilat
Berat macam batu	Lambat macam kura-kura
Besar macam gajah	Lembut macam sutera
Bijak macam pendita	Liat macam getah
Biru macam laut	Licin macam belut
Bisa macam ular	Lurus macam bendul
Bising macam pasar	Merdu macam buluh perindu
Bulat macam bola	Merah macam biji saga
Bebas macam burung	Nipis macam kertas
Cantik macam bidadari	Pahit macam hempedu
Cerah macam siang	Pedas macam cili
Cerdik macam kancil	Pekak macam badak
Cepat macam kilat	Putih macam kapas
Degil macam keldai	Rajin macam semut
Deras macam ribut	Ringan macam kapas
Diam macam tunggul	Riuh macam pasar
Gelap macam malam	Sejuk macam ais
Garang macam harimau	Sibuk macam lebah
Gebu macam kapas	Tajam macam sembilu
Gelojoh macam langau	Takut macam tikus
Gemuk macam gajah	Tandus macam padang pasir
Halus macam baldu	Tenang macam tasik
Hijau macam daun	Tinggi macam galah
Hina macam kucing kurap	Tumpul macam belakang parang
Hitam macam arang	Tua macam lengkuas
Ikal macam mayang	Wangi macam bunga
Jernih macam cermin	Zalim macam Firaun
Jinak macam merpati

Kata Pemeri

Kata Pemeri ialah perkataan yang menghubungkan subjek dengan frasa-frasa utama dalam prediket.  Terdapat dua kata pemeri, iaitu “ialah” dan “adalah”.

i.     Kata pemeri “ialah” diletakkan di hadapan kata nama atau kata frasa nama.

ii.    Kata pemeri “adalah” diletakkan di hadapan frasa adjektif dan frasa sendi nama.

Contoh:

a)     Gadis yang berambut panjang itu ialah kakak saya.

b)     Hui Fen adalah antara pelajar yang cemerlang di sekolah saya.

c)     Tarikh tutup pertandingan itu adalah pada hari Jumaat. 

Kata Nafi

Kata nafi ialah perkataan yang digunakan untuk menafikan sesuatu pernyataan.

Terdapat dua bentuk kata nafi, iaitu “ bukan” dan “tidak”. 

Kata nafi “bukan” digunakan untuk di depan frasa nama dan frasa sendi nama. 

 Contoh:

a)     Wanita yang berbaju putih itu bukan ibu saya.

b)     Beg ini bukan untuk Suzi tetapi untuk kakak saya.

Kata nafi “tidak” digunakan untuk di depan frasa kerja dan frasa adjektif.

Contoh:

a)     Melepak di pusat permainan komputer tidak memberikan sebarang faedah.

b)     Perigi di belakang rumah saya tidak dalam sangat.

Kata nafi “bukan” boleh hadir sebelum frasa kerja dan frasa adjektif jika ayat itu tidak setara.

Contoh:

a)     Adik saya bukan pandai sangat tetapi dia rajin belajar.

b)     Anjing itu bukan garang tetapi suka bermanja.

Kata Penguat

Kata penguat ialah perkataan yang digunakan untuk menguatkan maksud  kata adjektif.  Kata penguat boleh hadir sebelum atau selepas kata adjektif.

Contoh:

 i.     Kata penguat seperti agak, paling, dan terlalu diletakkan sebelum kata   

        adjektif.

ii.     Kata penguat seperti sekali, benar, dan nian diletakkan selepas kata adjektif.

iii.    Kata penguat seperti sangat, amat, dan sungguh boleh diletakkan sama

       ada sebelum atau selepas kata adjektif.

Contoh:

1.     Murid yang paling pintar di kelas kami ialah Nelly Tan.

2.     Pemandangan di Pulau Tioman  sungguh indah.

3.     Suhu di kutub selatan dan kutub utara  amat sejuk.

4.     Kereta api itu sangat laju.
5.     Kereta itu laju sangat.

Kata Penegas

Kata penegas ialah kata yang digunakan untuk memberikan penekanan atau menegaskan bahagian-bahagian yang tertentu di dalam ayat.

Contoh

-kah	-lah	-tah	jua
juga	sahaja	hanya	memang
lagi	pun

Contoh

1.     Itulah kereta baharu saya.

2.     Pernahkah awak makan daging tupai?

3.     Apatah dayaku untuk menolongnya.

4.     Arnab itu dibawa juga ke rumah datuknya.

5.     Hanya Kumar yang tidak hadir dalam latihan sukan semalam.

6.     Dia seorang sahaja yang berbaju biru.